بایگانی دسته ی نشانه هايش

من درس‌های زیادی از گلدان زیبای برگ انجیری خانه­‌مان گرفته‌ام.

تا مدت ها بر روی یک حصیر بزرگ با گلدان های دیگر همنشین بود، اما حالا کل آن را برای خود کرده و با صلابت می‌درخشد.

این درسی از درس های آزادیست.

هر موجود زنده‌ای وقتی آزادی را با تمام وجودش احساس کند و خواستن در او جاری باشد، بدون هیاهو آنچنان شکوفا می‌شود که تو را مجبور می کند حوزه ی قدرتش را هر روز گسترده تر و اطرافش را بازتر کنی، تا او به خودنمایی و خود شکوفایی خود بی مهابا ادامه دهد و اثر خود را بر این جهان زیبا بگذارد.

اگر ظرف تو از فهم آن عظمت، کوچکتر باشد و با گسترش آن همگام نشوی، این تو هستی که از محدوده آن حذف خواهی شد و جهان به راحتی، زیبایی حضور آن را از تو دریغ می کند و کسانی را همنشین آن گلدان می کند که گنجایش تماشای این بزرگی را داشته باشند.

.طبیعت خزانه‌داری فوق‌العاده است و به طرز شگفت‌انگیزی منصف

هر كاری كه با عشق انجام دهی طبیعت بخشی از خزانه­‌ی تو را پر می‌كند، حتی اگر آن كار از نگاه همه حماقت باشد آنگاه وقتی با چالشی مواجه شوی، از خزانه‌­ی تو برایت خرج می‌كند. از فرستادن آدم‌های مناسب گرفته تا روان پیش بردن كارهایت، حتی گاهی با آب كردن قندی در دلت، بدون هیچ دلیلی و یا با ایجاد کردن احساس عشق به زیستن، صرفا برای خود زیستن كه این یكی از بی‌نظیرترین حس هاست

.شاید خیلی‌ها بگویند اگر برای پر شدن خزانه‌ات عشق می‌ورزی، آن عشق بی ارزش است اما من می‌گویم عاشق باش و عشق بورز به هر دلیل ممكن و ناممكنی. بگذار با عشق مانوس شوی. عشق راهش را پیدا می‌كند، مثل هر كار دیگری كه آغاز می‌شود

عشق آنقدر تمایل به زیستن دارد كه اگر كوچكترین روزنه‌ای در تو پیدا كند با صبوری آن را تبدیل به اقیانوسی بی‌انتها می‌كند. سرزمین‌هایی را در تو كشف می‌كند كه بزرگترین كاشفان هرگز نیافته اند. آنوقت است كه لذت‌های بیكران در تو جاری می‌شوند و كله قندها در دلت آب

.هیچ چیزی در این جهان پاینده‌تر از عشق، حتی در جزئی‌ترین جزئیاتِ زندگی، نیست. اگر از همان جزئی‌ترین‌ها آغاز كنی، تو را به كلیتی به اندازه­‌ی كلِ كائنات تبدیل خواهد كرد و تو، بی‌نهایت خواهی شد

 

جاری باش، بخند، نثار عشق كن و لذت ببر

ساناز كاشانكي